Grup: DEDAK (Dokuz Eylül Dağcılık Kulübü) - B Grubu
Tarih: 05/10/2008
Hava: Açık/Nadiren hafif yağmurlu
Merhaba,
Bu sezonu açtım sonunda. Bütün bir yaz dönemi yürümeyi bekledim. Hatta yazın biliyorsunuz, yürüyemedim diye Foça'lar arası yürümeye bile kalktım :). Sonrasında İnebolu'dan Kastamonu'ya yürüyüş ve bugüne geldik. Uzun zaman sonra ilk yürüyüşüme katılacak olmanın heyecanı, tüm 1 haftanın dinlenmesi, üstüne bir de 1 yazlık hamlık... Aslında zor bir yürüyüş. Özellikle son bir hafta içerisinde çok dinlenmiş olmanın hamlığı iyice zorlayacaktı. Cumartesi gecesi uzun bir gece oldu, ders hazırlandı falan filan derken, sabah için yatıldı. Sabah 6'da kalkmak uzun zaman sonra saçma görünüyor. Hatta karanlık yüzünden insanın yatası bile var. Ama gezenbilir'den (www.gezenbilir.com) bir de misafirimiz olacak. Öyleyse ev sahibinin gitmesi lazım. Hem de yazarken atıp tutarsan, "gelmezsen şöyle olur böyle olur" deyu, bir de üstüne gitmezsen adamı hamsiler kovalar. (Umarım Karadeniz atasözü?)
Dediğim gibi, sabah 6:15'de kalktım. Önce traş, sonra kahvaltı hazırlığı ki paralelinde öğle yemeğinin hazırlığı ki öyle böyle değil. Bir yandan giyinim, bir yandan kahvaltı edimi. Sonuçta paralel süreçlerin birleşimi ile 7:15'de evden çıkası olmuşum. 6'da kalktığımda hava aydınlanmamış henüz. Ortada kimse görünmüyor. Şeytan diyor, kalkmışsın giyinmişsin, otur evde, pencerenin başına, eline al çayını, sokağın harekete geçişini bekle. Sakin bir günaydın, sonra gazete, kahvaltı, vs. Ama başı güzel başlasa da sonra hiç de Rita Hayword filmi tadında gitmeyecek. Oturup bilgisayar başına oyun oyna, maç seyret, vs. Olmayacak yani. Madem ki kalktık ve sahi bir de boyumuzdan büyük laflar ettik. Öyleyse yürü bakalım Ulaş efendi...
Evden çıktım. Yeni yağmur yağmış, henüz damlaların formu bile bozulmamış arabaların üzerinde. Bu kokuyu yakın zamanda duymuştum. Geçtiğimiz günlerde de İzmir'ime yağmurlar yağdı ama bu hava, bu koku, bu saat güzel bir kombinasyon.Tamamdır, yürüyüş hevesimiz de geldiğine göre yürüyelim bakalım...
07:30 gibi servis geliyor. O zamana kadar çevrede Zirve Dağcılık'tan çok insan var. Birçoğuna selam veriyorum. Ama sanırım kırmızı ceketliler, mavi ceketlileri sevmiyor? Veya insanların birbirine (o saatte üzerinde dağcılık kulübü malzemeleri ile servis beklediğine göre büyük ihtimalle benzer işler yapacak?) o saatte selam vermesine alışkın değiller ki, verileni de almıyorlar. Kafama takmıyorum (ki takmasam aradan geçen 3 günden sonra bir de buraya yazmazdım :)) servisi bekliyorum. Minibüs geliyor, ilk hayal kırıklığı; servis boş sayılır. Her hafta binerken bin tane günaydın göndermem gereken serviste insanları arayıp buluyorum da günaydın diyorum. Sanırım DEDAK üyeleri henüz sezonu açmamış. Bu arada araç gelirken görüyorum ki, misafirimiz gelmiş, otobüsün en önüne oturmuş ki, yolda bir sorun olur da otobüs ortadan ikiye ayrılırsa ben şoföre yakın tarafta kalayım diyor? Veya basitçe yeni gelmenin tedirginliği de olabilir :) Tahmin edin hangisi. O da tanıyor, sanırım otobüste artık tanıdığı birileri olduğuna göre en öne oturmak zorunda değil. :) Biner binmez gevezeliğe başlıyorum ki, kulakları bana dayanamayacak gibiyse hiç İzmir dışına çıkartmayalım. Orada dayanamazsa diye biraz konuşuyorum. Konak'a geldiğimizde hala yaşadığına ve kaçmaya karar vermediğine göre, sanırım gidebiliriz... :)
Konak'ta aracımız 8'de ayrılacak. Yine Konak İskele önü araç ve yürüyüşçü dolu. Normal bir günün yarısı kadar belki ama uzun zamandır yürüyüş görmemiş birisi için güzel bir görüntü... Hatta Kastamonu yürüyüşünden dostumuz Barış da geliyor. Konak'ta güzel bir sohbet. Bu sırada misafirimiz (Bundan sonra elf mi diyelim, gezenbilir mi? yoksa Elif mi? elf iyi bence...) çalışmasına başlamış. Bakıyorum elinde makine, çekiyor. (bunun değeri orada anlamıyorum ama dönünce verdiği fotoğraflarda anlıyorum. İyi olmuş...)
9 itibariyle Değirmendere'deyiz. Sakin bir köy Değirmendere. Girişine tabelalar asmışlar, Doğa Güzellikleri ile ünlü diye.
Sanırım bu işin köye olan faydasını anlamışlar. İner inmez ilk kahve'ye seyirtiyoruz. Herkes farklı yerlere dağılıyor. Uzun zaman sonra ilk yürüyüşüm olacaksa herkesle merhabalaşmak, herkese hatır sormak istiyorum ama bu çok mümkün değil. :(
Bu haftaki yürüyüşte olduklarını bildiğimi Mustafa abi'ye, Ferah abla'ya yöneliyorum. Beni C grubu konusunda uyarıyorlar. Uzun zaman sonra ilk hafta için biraz yorucu olabilir diyorlar, vazgeçiriyorlar. (Kendime not: Ben C için gitmiştim ya... Yürüyüş sonundan akıllanma notu: İlk yürüyüşünde ne olursa olsun C'den başlama, hamlamış olacaksın, B bile zorlayabilir :) )
9:30 gibi elf ile B grubundan başlıyoruz. B grubu aslında çok iyi görünüyor. Çünkü tüm tanıdıklarım neredeyse orada. Bir de yeni arkadaşlar var, ancak aynı anda sadece bir kişi rahatsız edebildiğimden elimdeki tek kurbanı seçiyorum. Yenileri sonra
rahatsız ederim. :) Konuşaraktan başlıyoruz.
Bakıyorum, sürekli fotoğraf çekiyor, ilk isteklerimde bulunuyorum. Sanırım bu yazıları daha önce okumuşsanız anlamışsınızdır: Özellikle bulutların olduğu manzara fotoğraflarını seviyorum. Rica ediyorum. Gördüğümüz bulutları gördüğümüz gibi çekmesini rica ediyorum. (Sonucu şimdiden söyleyeyim, dayanamayacağım; Manzaralar gördüğümden daha güzel, fotoğraflardan sadece bazıları aşağıda...)
9:45'de ilk molamız, grupları ayırmak için.
10:10'da bir daha duruyoruz, ilk nefes molası. 5 dakika. Burada farkediyorum ki, ter atmaya başlamışım. Normalde olmaması gereken birşey. Demekki biraz daha zorlamak hoş olmayabilirdi. Bu arada elf nefes nefese :) Bir yandan elinde kocaman bir fotoğraf makinesi, sırtında çanta taşımaya çalışırken tırmanıyor, tırmanışın zorluğu, dengesizlik ile birleşince daha da yorucu oluyor.
Ayrıca, bir yandan fotoğraf çekmeye, bir yandan grubun temposunu bozmamaya çalıştıkça arada durup, arada tempo arttırıyor. Bu tempo bozukluğu da direkt suratından yıkanmış gibi akan terlerin ve konuşurken bir cümledeki iki kelime arasına koyduğu nokta uzunluğundaki eslerin nedeni. (Cümleyi anlamadıysanız bir daha okuyabilirsiniz :) Ben yazarken 4 kere okudum... :) )
10:35'de bir su molası ve 12:55'e kadar süren çoğu tırmanış bir yürüyüş. Öğle yemeğine kadar yaptığımız yürüyüşte nadiren düz alandan geçsek de genellikle hafif zorluk ve eğimde bir tırmanış ile yürüdük. Doğru yerlerde, doğru sürelerle yapılan molalar ile rehberimizin tempo becerisi bu başarılı tırmanış için özellikle teşekkür edilmesi gereken konuydu. (Her ne kadar değerlendirmek haddime olmasa da) Grubun birbirine yakın insanlardan oluşan küçük bir ekip (yaklaşık 25 kişi) olması rehberimizin şansıydı belki ama sanırım bu işe devam edeceksem tempo konusunu öğrenebileceğim bir kişi daha var. (Kendime not: En azından bir kere daha aynı rehber büyüğümle yürümeli ve bu kez daha dikkatli takip etmeliyim.)
Genellikle çam ağaçları altında, gökyüzünü zor gördüğümüz bir tırmanış parkuru. Mükemmel bir yağmur kokusu, çamların kokusuna karışıyor. Bir de dereler aksaydı, tam köy kahvesi tablosu ama sanırım akan dereler çocuklarımızın da göremeyeceği birşey olacak. Çünkü bu kadar rutubet kokan bir yerde, bu mevsimde kuru/yarı ölü dere yataklarından geçiyorsunuz. Neyse, yine küresel ısınma diyelim de, büyükler mutlu olsun (Sanki Küre kendini ısıtıyor da, bizler birşey yapmıyoruz? Trafik canavarı, Enflasyon canavarı gibisinden. Neyse konuya teğetten dönüş >)
12:55'de öğle yemeği sırası. Her zamanki benim acıkma zamanım geçmiş durumda. Veya daha az edebi bir cümle ile; AÇIM... Derhal sandviçler çıka, yemeğe yumuluna...
Hem küçük bir grup olmamız hem de alandaki dengesizlik nedeniyle bir yandan kimse birbiriyle oturmuyor, bir yandan da içiçeyiz. Güzel bir yemek ertesinde önce iyi bir dinlenme diyorum. Tam kafamı koyuyorum yere ki, yan masadan güzel bir muhabbet, kahve eşliğinde yuvarlanıyor. Davete icabet gerekir, ki içinde güzel bir sohbet varsa...
Tam neşemizi bulduk, kalkmaya 15 dakika var derken, gökler tamam diyor: "Siz böyle bir muhabbete başlarsanız, kalkış saatinizi kaçırırsınız, şimdi kalkın anca hazırlanırsınız!" 65 dakikalık molamızı bitirdiğimizde hepimiz yağmurluklarımızı giymiş yürümeye hazırız ki, bir sorun var. Bizi ayağa kaldıran yağmur, görevini yapmış olmanın mutluluğu ile sanırım bize de gülerek ayrılıyor aramızdan. Biz de akıllıyız ya yağmurlukları çıkartmadan yürümeye başlıyoruz...
14:55'deki moladan önce herkes yağmurun bizim onu taktığımız kadar bizi takmadığını farkediyor ve aralarda durup yağmurluğundan kurtuluyor.
Yemek sonrası yürüyüş olduğundan herkeste bir yorgunluk var. Ta ki molada Özdere'ye tepeden bakanda. Hemen makineler çıkıyor, çatır çutur Özdere'yi böyle görmenin zevkini sevdiklerimize götürmeye çalışmaya başlıyoruz. (ki bunu neden yaptığımızı yavaştan sorgulasak mı ki, bencillik yapsak da onlara götürmesek mi? Belki onlar da gelirler mi ki? O zaman? Çift taraflı, neyse, bu paradoksu da birara çözerim...)
15:35 molası yine 10 dakika ve 16:35'de öyle. 16:35'e kadar Özdere'ye direkt iniyoruz. Bulunduğumuz yerden iniş itfaiye yolu ile. İtfaiye yolu ile başlayan parkurumuz, aralarda yaptığımız dik kestirmeler ile neşeleniyor. (E, doğa yürüyüşüne geldik, normal insanların yürüdüğü yerden inemeyiz değil mi? :) )
İşte, bunlar zor ve bir yandan da benim yapmamın nedeni. Belki çok zor yapıyorum, belki 10 yürüyüşte şu inişleri tam öğrenemedim ama sonuçta seviyorum bu inişleri. Bir süre yılan gibi itfaiye yolu takip edip arada kendimizi yardan atıyoruz :) (Tam yar sayılmaz ya, biraz heyecan olsun dedim okurken :) ) Bu arada not düşmüş olalım, iniş düşük zorlukta bir iniş yolu, yine ağaçlar arasında ancak bu kez daha az sık ağaçlarla bezeli.
Hala her tarafımız oksijen, her tarafımız orman, her tarafımız ağaç, her tarafımız doğa ve her yanımız mavi.
Bu arada uzun zaman bahsetmedim, elf'i ilk konuşmalarda bırakmadık. Hala ölmedi, yürüyor, hatta ben o kadar konuşuyorum, bana mısın demiyor :) Sanki dinliyor gibi yapmaya devam ediyor. Yürüdükçe açılıyor. Ayağındaki normal spor ayakkabıya rağmen, sürekli bileğini zedelemesine rağmen yapılabilecek en az sızlanma ile gidiyor. (Ben daha fazla sızlanabiliyorum en azından :) ) İnişlerde yavaşlıyoruz ama sanırım bunları da öğrenecek, gelecek vaadediyor...
Neyse efenim, 16:35 molası Özdere'ye inmeden son mola ve türkü molamızı veriyoruz. Güzel bir sohbet ve müzik fırsatı.
Ne yazıkki 17:00 itibariyle yeniden insanların arasındayız. Yine her tarafta arabalar var, herkes bize korna çalıyor, yine her taraf insan dolu, bize garip bakıyorlar... Boşverin, Özdere'de bir kahveye oturuyoruz. elf'in Değirmendere'den Özdere'ye yürümesine neden olan kahvelerimizi içebiliyoruz. (Ona Değirmendere'de de kahve vardı desem mi? yoksa böyle dursun; kendini mutlu mu hissetsin? :) )
17:45'de araç hareketi, 19:15'de Konak'a iniyorum ve benim için bir yürüyüş daha bitiyor. Yol boyunca fotoğraflara bakıyoruz, gezenbilir'den konuşuyoruz. Yol geçiyor. Ve işin eğlenceli tarafı, yeşil arkamızda, griye geliyoruz. (Pazartesi günü anlayacağım ki, keşke gri kalsaymış, da bu benim mesleki sorunum, boşverin :) ) Gri günlerden kurtuluş diliyorum. Şanslıysanız bu pazar, daha şanslıysanız pazardan bile önce...
Not: Parkur hafif ama eğlenceli bir parkur. Doğa çok güzel, seyirlik, fotoğraflık... Bir daha gider miyim? Mutlaka. Bekleyip arayacağım bir parkur olduğunu söyleyebilirim. Görüşürüz...
Not 2: Bu hafta bir farklılık yaptım(k). elf'in (Elif'in) tavsiyesi ile okunabilirliği arttırmak için fotoğrafların bazılarını aralara da serpiştirmeye başlayacağım. Bu hafta Elif'de bana yardım etti, doğru yerlere doğru fotoğraflar için. Önümüzdeki haftalarda eğer daha kolay okunuyorsa böyle devam edeceğim bakalım...
Not 3: Fotoğraflara baktığınızda göreceksiniz, 2 tipte. Amatör olanlar benimkiler. Fotoğraflarını benimle paylaşan Elif'e teşekkür etmem gerekiyor. Burada da gördüğünüz fotoğrafların (eğer kişisel başlığını açarsa) daha fazlasını www.gezenbilir.com forumumuzda da bulabileceksiniz... Tekrar teşekkürler...
Not 4: Kastamonu Yürüyüşü notlarına kısa bir ara yaptım. 3. ve son bölümü yazacağım en yakın zamanda... Onun için özür...
Not 5: Yeter artık... :)
Kökten Ulaş 'XtrmPrgrmmr' BİRANT
Değirmendere - Özdere (~25 km)
Servis Hareket _________________08:00
Çay Molası _____________________09:00
Hareket ________________________09:30
Mola(5dk) ______________________09:45
Mola(5dk) ______________________10:10
Mola(5dk) ______________________10:35
Öğle Yemeği(65dk)_______________12:55
Mola(10dk) _____________________14:55
Mola(10dk) _____________________15:35
Mola(10dk) _____________________16:35
Bitiş __________________________17:00
Servis Hareket _________________17:45
Resimlerin bulunduğu albüme erişim için >
http://s240.photobucket.com/albums/ff299/XtrmPrgrmmr/Trekking/2008/Degirmendere-Ozdere-20081005/
Tüm fotoğraflar >
özdere mükemmel bir yer ya...
ReplyDelete